Covid19

 

Dies de pors, dubtes i incerteses.....

Tot segueix igual, mentre a la Xina i a Itàlia, tot va empitjorant; primers casos a Espanya, cada dia, n'hi ha més, València, Madrid, Barcelona..... Ara si, ja és pandèmia!!!

De sobte, les pors es tornen pànic i psicosis, córrer, córrer, cap al súper, carros plens fins a rebossar i lleixes buides, d'aliments bàsics i essencials.......No sabem a que ens enfrontem, quina dimensió agafarà, però el que crec que hem d'assumir és que, en temps de guerra, als nostres avis, els van demanar que sortissin a lluitar i ho van fer, ara, ens demanen, tan sols, que ens quedem a casa, i això, és el que hem de fer, per nosaltres, per als nostres i per tots!!

------------------------------------------------------------------

Días de miedos, dudas e incertidumbres ..... Todo sigue igual, mientras en China y en Italia, todo va empeorando; primeros casos en España, cada día, hay más, Valencia, Madrid, Barcelona ..... Ahora sí, ya es pandemia !!! De repente, los miedos se vuelven pánico y psicosis, correr, correr, hacia el súper, carros llenos hasta rebozado y repisas vacías, de alimentos básicos y esenciales ....... No sabemos a que nos enfrentamos, qué dimensión cogerá, pero lo que creo que debemos asumir es que, en tiempos de guerra, a nuestros abuelos, les pidieron que salieran a luchar y lo hicieron, ahora, nos piden, tan sólo, que nos quedamos en casa, y esto, es lo que tenemos que hacer, por nosotros, para nuestros y por todos !!


Comentarios

Unknown ha dicho que…
Me encantas toda tu ����
Unknown ha dicho que…
Me encantas toda tu 😘😘
La Mochila de Cristina. ha dicho que…
Gracias!!!!😍😍😍😍 Y a mi me encantas tu!!!!!!!!
espai de contes ha dicho que…
Este comentario ha sido eliminado por el autor.
espai de contes ha dicho que…
Has fet una bona reflexió del que ens està passant. I com ve dius, comparat amb la guerra, la situació en que ens trobem no és tant greu, però tristament, el pas de la pandèmia ocasiona molta pobresa i morts silencioses.
De moment, els que anem treballant i no hem perdut cap membre de la família, ens podem considerar afortunats! Toquem fusta!
Marta B S ha dicho que…
Si, la diferencia es que a nosaltres només se’ns demanava quedar-nos a casa.
No se si heu vist algun capítol de la sèrie “ el col·lapse” es lo que segurament passaria
En una situació extrema. Si podeu no us la perdeu. Es per reflexionar
La Mochila de Cristina. ha dicho que…
No et falta rao espai de contes, som afortunats els que no ens ha yocat, encara, d'aprop i podem seguir treballant, és per això, que hem de enormement agraits i valorar-ho, i no abaixar la guardia per protegir-nos i protegir als altres.
La Mochila de Cristina. ha dicho que…
No Marta, no l'he vist però, la tindre en compte per mirar-la, gracies!!!

Entradas populares de este blog

carta a mamà

Somni complert!!!

Llamada de mamá.